|
|
Sortowanie alfabetyczne.  W obiektywie
  Nadzór i ratownictwo gazowe
Wykrywacze gazów
 Na początku XX wieku do wykonywania analiz różnych gazów i par trujących w powietrzu zaczęto powszechnie używać wykrywaczy gazów, inaczej "detektorów", za pomocą których można było w bardzo krótkim czasie oznaczyć stężenie badanego gazu z wystarczają dokładnością. Oznaczenie polegało na tym, że określoną ilość powietrza przepuszczano przez rurkę szklaną tzw. wskaźnikową, wypełnioną odpowiednią substancją, która pod wpływem badanego gazu zmieniała zabarwienie. Odcień zabarwienia lub wielkość (długość) zabarwienia określała wielkość stężenia badanego gazu na skali.
Na zdjęciach przedstawiono 3 przyrządy do wykonywania takich pomiarów używane w latach 50-tych XX wieku w Hucie im. Lenina do określania głównie stężeń tlenku węgla. Gaz ten w tych latach powodował bardzo dużo zatruć pracowników pracujących na wielkich piecach, stalowni i koksowni.
W następnych latach wykrywacze tłokowe zostały zastąpione wykrywaczami mieszkowymi inaczej harmonijkowymi przy pomocy których zassania można było wykonywać jedną ręką.
Przedstawione na zdjęciach eksponaty pochodzą ze zbiorów Stacji Nadzoru i Ratownictwa Gazowego ArcelorMittal POLAND Oddział Kraków.
Krakowski oddział koncernu ArcelorMittal to dawna Huta im. T. Sendzimira, a jeszcze wcześniej Huta im. Lenina.
Dodano: 2015-06-26 | Wykrywacz tłokowy DRAEGERA obsługiwało się dwoma rękami. Jedną chwytało się za głowicę wykrywacza, drugą ręką za obudowę komory, następnie rozciągało pompkę celem dokonania ssania.
Rurka wskaźnikowa posiadała czerwoną kulkę oznaczającą wlot powietrza, następnie na długości 2/3 warstwę do czyszczenia zasysanego powietrza z węglowodorów i warstwę reagującą pod wpływem CO. Po odłamaniu końców rurki i włożeniu jej do głowicy wykonywano 10 podwójnych posunięć tłoka w rytm oddechu (1 ruch tłoka - 3 sekundy). Po wykonaniu pomiaru wyciągano rurkę z wykrywacza i porównywano z barwną skala porównawczą w głowicy wykrywacza. Zakres pomiarowy wynosił 0,01% - 0,5% CO.
| [1] [2][3] [4] |  poprzedni | powiększ | następny  |  opisy R. Miś, fot. R. Kozela
| | poprzedni | powiększ | następny |
|
