2014-01-02
Trochę historii: 300. numer naszego miesięcznika
300. numer naszego miesięcznika ukazał się w maju 1972 r. („Ochrona Pracy” 5/1972). Opublikowaliśmy w nim m.in. artykuł poświęcony błędom w wypełnianiu kart wypadków przy pracy: „O przydatności informacji zawartych w kartach wypadków przy pracy (na tle sondażu Instytutu Badawczego Leśnictwa)”. Autorzy – Waldemar Fibiger, Piotr Jasnos, Maria Kanecka, Ryszard Walicki – napisali w nim m.in.:
„Zastanawiając się nad kwestią przydatności informacji zawartych w kartach wypadków przy pracy, postawmy na wstępie pytanie podstawowe: do czego mają służyć karty wypadku przy pracy? Wyróżnimy tu dwa, niealternatywne wobec siebie i nie wykluczające innych zadań, cele: ewidencyjno-sprawozdawczy i prewencyjny. (…)
W 1969 r. Zakład Ochrony Pracy Instytutu Badawczego Leśnictwa przeprowadził analizę statystyczną danych z kart wypadków przy pracy, obejmujących wszystkie wypadki ciężkie, które miały miejsce w jednostkach podległych Naczelnemu Zarządowi Lasów Państwowych i wydarzyły się w latach 1967-1969. Tak wyodrębniona populacja objęła 2641 osób, które doznały wypadków z urazem powodującym nieobecność w pracy trwającą przynajmniej 28 dni. (…)
Nie podejmując krytyki GUS-owskiej klasyfikacji przyczyn wypadków, wskażmy jedynie na brak związku pomiędzy podanymi przyczynami wypadków przy pracy a tzw. zamierzonymi środkami zapobiegawczymi (…); jeśli dodamy, że ogromna większość zaleceń powypadkowych sprowadza się do ogólnikowych pouczeń, wówczas nasuwa się nieodparcie przypuszczenie, że działalność prewencyjna inicjowana przez zakłady pracy ma niewielką wartość praktyczną. (…)
Z analizy wypadków przy pracy w leśnictwie wynika, że wiele informacji zawartych w kartach wypadków przy pracy jest niepewnych oraz że w licznych pozycjach karty wypadku w znacznym odsetku brak danych. (…)
Czasochłonność prac poprzedzających opracowanie ilościowe danych zamieszczonych w kartach wypadków przy pracy, brak niektórych istotnych danych o całej populacji pracowniczej w leśnictwie oraz niedokładność i nietrafność umieszczonych w kartach wypadków informacji powodują, że w leśnictwie analiza statystyczna materiałów sprawozdawczych jest mało przydatna dla celów analizy prewencyjnej. (…)”
|
