2013-12-23
Trochę historii: 200. numer naszego miesięcznika
Uwzględnianie psychologii w kształtowaniu i ocenie środowiska pracy, a także w definiowaniu tzw. psychospołecznych czynników środowiska pracy jest ostatnio bardzo modne, ale nie jest to zupełna nowość. Przed laty sporo mówiło się o psychologii pracy, a na łamach naszego miesięcznika pojawiały się artykuły dotyczące roli psychologii w kształtowaniu zdrowego i ergonomicznego środowiska pracy.
W dwusetnym numerze poprzedniczki ATESTU, czyli „Ochrony Pracy” (6/1964) opublikowaliśmy artykuł T. Głodowskiego „Z zagadnień psychologii inżynieryjnej”, w którym pisze on m.in.:
„(…) Psycholog stara się określić te możliwości [człowieka w pracy – red.], aby zachowana była równowaga pomiędzy wymaganiami pracy a możliwościami psychicznymi jednostki ludzkiej. Psycholog stara się określić te możliwości, aby ustalić, w jakich warunkach człowiek będzie pracował wydajnie i z zadowoleniem, tj. bez przeszkód utrudniających jego pracę od strony psychicznej.
Niezależnie od sprawy naczelnej, którą jest godziwa płaca, robotnik zazwyczaj stawia na pierwszym miejscu – wśród czynników wiążących go uczuciowo z pracą – dumę z umiejętnego wykonania dzieła, zadowolenie z należytej oceny jego umiejętności przez innych, z dobrych stosunków z kolegami itp. Uwzględnienie tego rodzaju powiązań społecznych przyczynia się poważnie do humanizacji pracy. (…)
O psychologii przemysłowej mówi się często, że ma ona za zadanie przystosowanie pracy do człowieka i zarazem człowieka do pracy; obecnie docenia się coraz bardziej rolę, jaka przypada czynnikom o charakterze społecznym w samym akcie wykonywania pracy i w zadowoleniu z pracy.”
Współczesna psychologia idzie dalej, proponując leczenie problemów spowodowanych pracą (np. stosunkami interpersonalnymi) i naprawianie sytuacji w samych firmach. Więcej napiszemy o tym w styczniowym ATEŚCIE, w „Pracy ludzkiej”, poświęconej targom A+A, które odbyły się w listopadzie ubiegłego roku w Düsseldorfie.
|
